MIJN PLANNEN
Fysiek heb ik nog altijd veel beperkingen, maar tegelijk zit ik vol ideeën en dat blijft een lastige strijd. Mijn doorzettingsvermogen en creativiteit zijn me goed van pas gekomen, maar veel willen en weinig kunnen is geen ideale combinatie gebleken.

De afgelopen jaren heb ik als vrijwilliger bij Slachtofferhulp gewerkt, dat was erg mooi om te doen. Maar al langere tijd droom ik van het starten van mijn eigen initiatief.
​Ik heb gemerkt dat de reguliere zorg bij vermoeidheid en pijn ernstig tekortschiet. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij anderen. Wat ik heb gemist is iemand die oprecht naar je luistert en serieus met je meedenkt. Ik had graag iemand gehad die een stuk regie had genomen en me had begeleid in de ellende van het ziek-zijn. De strijd tegen het zorgsysteem en het niet serieus genomen worden zijn alleen al vreselijk vermoeiend. 

Toen ik eenmaal arts was en mijn klachten verergerd waren, werden mijn klachten wel serieuzer genomen, maar dan nog kreeg ik vaak het idee dat ik er alleen voor stond. Men ging er altijd maar vanuit dat alles al onderzocht was en dat er geen mogelijkheden meer waren. Je moet alles zelf uitzoeken en er is nauwelijks zorg en kennis, dat maakt het een heel eenzaam en moeizaam proces. Ik kan me voorstellen dat dit nog lastiger is als je geen medische achtergrond hebt, daarom wil ik patiënten daarbij gaan helpen. Een soort van medische slachtofferhulp zou je het kunnen noemen, betrokken ondersteuning in een tijd dat je wel wat hulp kunt gebruiken. 

MIJN ROL ALS ZORGVERLENER 
In mijn plannen met 'Begrepen klachten' komen mijn kwaliteiten mooi samen;  patiënten noemen vaak mijn scherpe analyses, oplossingsgerichtheid, humor, empathie en betrokkenheid.

Omdat ik de laatste jaren niet meer als arts heb kunnen werken, is mijn BIG-registratie helaas komen te vervallen en nu ben ik dus 'arts, niet praktiserend'.  
Ik combineer nu mijn medische kennis en mijn ervaringen als patient en professional om patiënten zo goed mogelijk bij te staan.